Ekinoks

Bugün (aslında yazı tarihi itibariyle dün ama kim bilecek) Kuzey Yarım Küreye güneş ışınları dik açıyla düşmeye başlıyor. Yani geceyle gündüz eşit; 12 şer saat. Yani bahar geliyor. Dereceye bakıyoruz: -7° (Ölçülen -2 ama şehir o kadar hisli ki, -7 hissettiriyor.) (Buz gibi espri tamam.)

Baharı bırak herkes yazı özledi. Deniz hayalleri kuruyor. Gerçi ekonomi bu kadar iyiyken nerde tatil yapacağımızı seçemeyip evde kalmaktan da korkmuyor değilim. Durun bakalım yaz bir gelsin de.

Fotoğraf, denizi özleyenler için.

Şiir de deniz için.

Bu ada fırdolayı,

Allahına deniz be.

Coşar kendiliğinden,

Dakkası belli olmaz.

Tutturmuş, bir evet bir hayır,

Mavişken: evet,

Köpükken: evet;

Tırıs mı: hayır der hayır

Tek durma bilmez,

Tos vurur taşa;

“Ben deniz” der durur,

Gel de taşı inandır.

Al işte o zaman:

Yedi yeşil denizin,

Yedi yeşil kaplanın,

Yedi yeşil köpeğin,

Yedi yeşil diliyle;

Yine gelir, dolanır,

Taşı öper, ıslatır,

Bağrını, vura döğe.

Yine der ki: “Ben deniz”.

Şairi bilene çikolat alırım :)